The Ranch - Deel II

Het tweede deel van ons verblijf op de ranch begon kerstachtig: we hebben denk ik wel twintig kratten met kerstspullen van een schuurtje naar het huis van Brigitte en Al verplaatst. Ook hebben we een kerstboom uit het bos naar het huis versleept. Een paar dagen later leek het huis rechtstreeks afkomstig te zijn uit een kerstfilm: helemaal geweldig😍. ... Brigitte en Al hadden vrienden uitgenodigd voor een kerstfeestje en ze waren niet zuinig geweest met eten en drinken: we hebben genoten van glühwein, heerlijk brood, (vegan) vlees, groente, vers fruit en heel veel knoflook dat vrienden van Brigitte en Al zelf verbouwen. We maakten kennis met Dana en Howard en hun twee uitwisselingsstudenten. Dana nodigde ons uit om een keer langs te komen zodat we hun ranch met longhorns konden bekijken. Ongeveer een week later besloten we na wat boodschappen gedaan te hebben spontaan om bij ze langs te rijden. Kiaran had ons net afgezet aan de kant van de weg om een parkeerplaats te zoeken voor de auto toen Dana wegreed bij het huis. Iris, Till en ik stonden op een rijtje aan de kant van de weg en begonnen naar haar te zwaaien. Na de nodige verwarring (wie zijn deze drie random mensen die op een rijtje aan de kant van de weg staan te zwaaien?) herkende ze ons en nodigde ze ons uit om in haar truck te stappen en mee te gaan naar haar andere huis/werkpraktijk waar haar zoon woont en Howard op dat moment ook was. Onderweg waarschuwde ze de twee met het volgende telefoontje: 'Schrik niet, maar ik ben nu naar jullie onderweg met de vier mensen die bij Brigitte en Al werken'. Dit werd beantwoord met een twijfelachtige: 'Uh okay...' aan de andere kant van de lijn😂. Eenmaal aangekomen bij het andere huis werden we echter warm verwelkomd en boden deze lieve mensen ons lunch aan. Na kennis gemaakt te hebben met Dana's zoon Isaiah zijn we naar de ranch gereden. Na een autorit door een wit landschap met helemaal niks, kwamen we aan bij de ranch. De longhorns stonden net te eten en waren erg indrukwekkend. Na een rondleiding (vanuit de warme truck want het was ijskoud buiten) over de ranch kregen we een biertje aangeboden en werden we uitgenodigd om weer mee terug te gaan naar het huis om daar wat te eten en te drinken. Echt deze mensen❤️. Na een hele gezellige avond en heerlijk eten namen we helemaal blij en opgeladen afscheid van deze lieve mensen die we die middag compleet overvallen hadden maar die ons de hele middag en avond gehost hadden. Echt geweldig. We hadden telefoonnummers uitgewisseld met Isaiah (die net zo oud is als wij) en een paar dagen later zijn we met z'n vijven ergens wat gaan drinken wat wederom erg gezellig was. Het is echt geweldig om zo mensen te ontmoeten en ik vind het één van de beste dingen van het reizen. 

Naast het ontmoeten van interessante mensen, zijn we ook een dag naar een grotere stad in de buurt geweest: Lethbridge, wat zo'n twee uur rijden hier vandaan is. We zijn hier naar een shopping mall geweest waar we voornamelijk de betere wifi dan op de ranch hebben benut, we hebben een enorm grote tweedehandswinkel bezocht: altijd leuk, en we zijn naar de Walmart geweest voor snacks: super belangrijk natuurlijk. Verder blijft het leuk om met z'n vieren op stap te gaan in de Volkswagen Kever haha

Op een zonnige middag na werk kregen we spontaan het idee om te zwemmen in de buitenlucht. Eerst dachten we aan een meer, maar uiteindelijk zijn we naar een waterval in de buurt gereden. Aangekomen bij de waterval zagen we dat deze gedeeltelijk bevroren was: perfect❄️. Als vier idioten liepen we met onze handdoekjes naar het water. Nadat we onze duizenden lagen kleding uit hadden gedaan namen we een heeeele snelle duik om vervolgens net zo snel het ijskoude water weer uit te gaan. Met de verwarming op de hoogste stand zijn we via een binnendoor weg weer teruggereden naar de ranch. Doordat het al begon te schemeren zagen we onderweg meerdere herten en twee elanden, helemaal leuk🤩.

Op 5 december hebben Iris en ik een poging gedaan tot het bakken van pepernoten. Na drie pogingen had het deeg eindelijk de vorm van pepernoten aangenomen. Ook rook het heerlijk in The Saloon. De smaak was alleen niet te harden😂. Bij gebrek aan speculaaskruiden hadden we 'pumpkin spice' gekocht, iets wat volgens internet vergelijkbaar zou moeten zijn met speculaaskruiden. Nou, niet dus haha. In vervolg houden we het wel weer bij standaard chocolade, kaneel of appelkoekjes...

Een verhaal met een succesvollere afloop betreft de verhuizing van onze outhouse (de buiten wc). De laatste paar dagen konden we er namelijk niet meer omheen dat deze echt te vol werd💩. Dit betekende dat we het houten huisje moesten verplaatsen naar een nieuw gat. Al had ons verteld dat deze al gegraven was en vervolgens was afgedekt met houten planken. Vol goede moed gingen we met z'n vieren op zoek naar deze nieuwe 'shithole'. Door de sneeuw was deze zoektocht echter niet zo gemakkelijk. We dachten dat we wisten waar het gat zat, maar dit stuk afgedekte grond bleek een oude en dus volle shithole te zijn... Uiteindelijk vonden we het nieuwe gat: ik denk dat mensen nooit eerder zo blij zijn geweest met een leeg gat in de grond als wij op dat moment😂. Na de slappe lach gehad te hebben om deze realisatie drong het echter tot ons door dat het een relatief klein gat was... Daarom besloten we dat we vanaf dat moment alleen nog maar kleine poepjes mochten doen in deze outhouse, en grote poepjes in de andere outhouse. Er was zelfs even sprake van dat één van ons misschien een persoonlijke outhouse zou krijgen, want wie wil dat nou niet? Helaas moesten ons melige humeur en de flauwe grappen al snel plaatsmaken voor de keiharde realiteit: de outhouse moest verplaatst worden, wat een onaangename onthulling van de huidige shithole betekende... Ik zal hier verder niet in al te veel detail op in gaan haha. Goed, excuus voor dit verhaal, maar het was zo'n bizarre situatie dat ik het wel wilde delen haha

Verder gaat het leven op de ranch rustig z'n gangetje: het sneeuwt, het waait, de sneeuw smelt of waait weg (het waait hier soms zo hard dat de lampen aan het plafond heen en weer zwaaien en je zelf ook heen en weer geschud wordt), en een paar dagen later begint het weer te sneeuwen. Wel moeten we toegeven dat we in de loop van de tijd steeds minder zin kregen in het werk op de ranch: het voelt soms alsof Brigitte en Al niet genoeg werk hebben voor ons en ons daarom random klusjes laten doen die niet bepaald nuttig voelen en/of zijn. Ook is het niet altijd even gezellig tussen ons vieren enerzijds en Brigitte en Al anderzijds... Omdat we met steeds meer tegenzin aan het werk gaan, gaan we eerder weg dan 'gepland'. We wilden eerst namelijk tot na de kerst blijven, maar we hebben nu besloten om de ranch te verlaten op 13 december. Ondanks het soms wat saaie werk en de spanningen met Brigitte en Al hebben we wel enorm genoten van onze tijd op de ranch: we hebben super veel geleerd, de dieren zijn fantastisch, de omgeving is geweldig mooi, we hebben toffe mensen ontmoet, mooie plekken gezien en het was super gezellig met Kiaran en Till!

Wat wel nog een leuk project was op de ranch, was het uitbouwen van een cabin. Eerst hebben we een cabin van de ene naar de andere kant van het terrein versleept. Het plan is dat deze gekoppeld wordt aan een bestaande cabin zodat deze groter wordt. De verplaatste cabin was niets meer dan houten buitenmuren, een vloer en een dak, dus na het verplaatsen hebben we eerst de muren geïsoleerd. Daarna hebben we de isolatie weggewerkt met houten planken die we moesten opmeten en zagen. Toen alle isolatie weggewerkt was, zijn Iris en ik begonnen met de vloer en de jongens aan de verbinding met de andere cabin. Het was echt super leuk om al deze dingen te leren en zelfs iets te bouwen. Het enige nare was de kou: de cabin is inmiddels wel geïsoleerd maar daar hebben we nu nog helemaal niets aan aangezien er nog geen deur maar wel een gapend gat in de muur zit... Één dag was het minstens -10 ('s nachts -20🥶) graden en dat is echt niet grappig meer. Daarom hebben Iris en ik - op dit moment in ieder geval😉 - besloten om nog een paar weken in Canada te blijven en daarna naar iets warms te vliegen ☀️. Maar eerst gaan we, samen met Till, nog naar een Workaway in Golden. In dit leuke stadje waar Iris en ik al eerder zijn geweest woont een gezin met drie kinderen die we gaan helpen met van alles en nog wat in en om het huis. Hoewel het jammer is om de ranch, de dieren en de gezelligheid met z'n vieren achter te laten, kijken we er heel erg naar uit om dit gezin te ontmoeten en samen kerst te vieren! 

In ons laatste weekend op de ranch hebben we nog volop genoten van het winterweer. Op zaterdag zijn we wezen sleeën vanaf een heuvel naast de ranch wat zorgde voor een heleboel hysterie (het was echt next level sleeën: de Oldemeijer of Rheezerbulten zijn er helemaal niks bij) en hilariteit: zie foto's en video😂. Op zondag zijn we wezen skiën bij Castle Mountain Resort samen met Isaiah en Nicolas (één van de uitwisselingsstudenten van Dana en Howard). Doordat ik tijdens het sleeën met m'n voet tegen een steen geknald was🥴, ging dit niet helemaal soepel voor mij, maar leuk was het wel haha. Na het skiën zijn we met z'n allen naar Dana en Howard in Lundbreck gegaan. Hier kregen we zelfgemaakte soep van Dana en trakteerde Isaiah ons op een zelfgeschreven liedje (let maar op, deze jongen is over een paar jaar een beroemdheid haha). Het was een super gezellige avond en ondanks dat we deze mensen nog maar drie keer hadden gezien viel het afscheid nemen best wel zwaar. Zo bijzonder hoe deze mensen vier random vreemdelingen zo warm hebben ontvangen en in hun armen hebben gesloten❤️. De avond ging veel te snel voorbij maar het was wat ons betreft een top afsluiting van onze tijd op de ranch!