Winterwonderland

30 juni 2018 - Twizel, Nieuw-Zeeland

Op een zonnige vrije dag zijn we naar de Tasman gletsjer bij Mount Cook gereden. Er lag nog wat sneeuw en ijs langs de wandeltrack maar met het zonnetje was het prima te doen. De bergen en de weg naar Mt. Cook zijn super mooi en vervelen na de zoveelste keer nog steeds niet haha.
We hebben daarna een week lang last gehad van kou en mist. Het was verschrikkelijk depressing. Ruim een week lang hebben we geen zon, blauwe lucht of bergen gezien. Alleen maar mist en wolk en kou. Bah.
In deze week hebben we Tom naar het vliegveld in Christchurch gebracht. Hij is voor ongeveer twee weken naar Nederland gegaan. Het was best wel heel erg eng om door door de dichte mist over de spekgladde wegen te rijden.
Na deze dramatische weersomstandigheden klaarde de lucht eindelijk op. Tijdens werk verschenen er steeds grotere stukken blauwe lucht. De zon begon te schijnen en 's avonds waren de sterren weer zichtbaar. Wat is dat goed voor je humeur zeg😂☀.
Een paar dagen daarna werden we 's ochtends wakker en lag er een klein laagje sneeuw op de grond. Yaaay. Na een paar uur zon was de sneeuw weer gesmolten maar we hebben toch even kunnen genieten van het witte Twizel tijdens het rondrijden met werk haha.
Op een andere vrije zonnige middag zijn Iris en ik naar Ohau gereden, een wintersportstadje. Gewoon uit nieuwsgierigheid, omdat het kan, omdat de zon scheen, omdat het leuk is. Ohau ligt aan het gelijknamige meer tussen de bergen op ongeveer een half uur rijden van Twizel. Het was heerlijk om tussen de goudgele grasvelden te rijden met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond en een stralend blauwe lucht boven ons. Lake Ohau lag er gigantisch mooi bij. Uiteindelijk kwamen we langs het stadje Ohau, omdat we nog niet genoeg hadden van het rijden zijn we doorgereden totdat we niet meer konden: we durfden het niet aan om met de werkauto die we mee hadden genomen een ford te doorkruisen. De gravelroad was nog tot daaraan toe maar een riviertje met grote stenen die over de weg liep leek ons toch meer iets voor een auto als onze eigen haha. Op de terugweg hebben we nog een stukje gewandeld. Eerst een stukje door een groen bos... in de winter... nee geen naaldbomen, nee ik snap het ook niet, en daarna een stuk door goudgele grasvelden.
Opgeladen, voldaan en helemaal happy kwamen we aan het eind van de middag weer terug in Twizel.
We hebben een week lang veel kunnen werken en aardig wat uurtjes kunnen maken, super fijn. Op een dag waarop we maar 1 huisje hadden om schoon te maken, zijn we naar Wanaka en the Blue Pools gereden. The Blue Pools liggen nog weer een uur van Wanaka af, maar rijden in Nieuw Zeeland is absoluut geen straf. 's Avonds zijn we naar de bios in Wanaka geweest, Ocean's 8, super leuk haha. In plaats van bioscooprijtjesstoelen stonden er allemaal banken etc. in de bioscoopzaal, cute cute.
Na de film zijn we weer teruggereden naar Twizel. Het was een heerlijke dag en doodmoe kwamen we weer aan op het holidaypark. Opzich ook niet gek toen we ons realiseerden dat we in totaal zes uur lang auto hadden gereden die dag🙈.
Op weer een andere vrije middag zijn we wederom gaan wandelen haha. Toen we begonnen met wandelen was het best bewolkt. Hier en daar zagen we een stukje berg tussen de wolken door. We liepen eerst over een vlakte en daarna door een dicht naaldbos. Toen we het bos weer uitkwamen moesten we omhoog en het leek erop dat we door de laaghangende bewolking gingen lopen. Maar de bewolking loste op😀. We kwamen wat schapen tegen en uiteindelijk stonden we op een heuvelrug en werden we verrast met een super uitzicht. De bewolking was helemaal weg en had plaatsgemaakt voor de bergen. Aan de ene kant was een dal en daarnaast besneeuwde bergen. Aan de andere kant was een vlakte met het bos waar we net doorheen waren gelopen. In de verte konden we Twizel zien liggen.
De dag nadat Tom weer terug was in Nieuw Zeeland (en vlokken, speculaas en stroopwafels mee had genomen😋😋) zijn we naar Lake Tekapo gereden. Het was super lekker weer en we hebben gewandeld langs het meer.
We zijn 22 juni naar Queenstown gereden. Hier was namelijk van 21-24 juni een winterfestival met op de 22e vuurwerk, jeeeej. Het was super gezellig in het stadje en het vuurwerk was erg mooi😊. Nadat we wat gedronken hadden, zijn we naar Wanaka gereden waar we in een hostel hebben geslapen. Het oorspronkelijke plan was om de volgende dag te gaan skiën. Maar dit hebben we een weekje uitgesteld omdat Iris twee dagen daarvoor een stukje van haar vinger had afgesneden met koken🙈. Kennelijk wilde ze als vegan ook een keer vlees proeven maar dan wel zonder een dier te doden...
In plaats van skiën zijn we gaan wandelen in de buurt van Wanaka. Dit stond namelijk ook nog op ons lijstje. Terwijl we naar het Mount Aspiring National Park reden verdwenen de wolken en werd de lucht stralend blauw. We reden tussen de bergen door en alles was bedekt met rijp, gigantisch mooi. Uiteindelijk kwamen we aan bij de Rob Roys Glacier Track. Het was enorm koud en best even pittig. Maar zodra de track omhoog ging kregen we het al snel warm. Het ene moment liepen we door een winterwonderland waar alles met rijp bedekt was, het andere moment liepen we door een groene jungle zonder ook maar een spoor van de winter (behalve de kou dan haha). Heel erg apart om zo van de ene de andere 'wereld' in te lopen. Na een dik uur waren we bij het uitzichtpunt van de Robs Roy Glacier. Na een fijne wandeling kwamen we weer bij de auto die in het meest mooie decor ooit geparkeerd stond. Deze plek in het Mount Aspiring Park is zeker een van de mooiste plekjes in Nieuw Zeeland. Wauw😍.
Verder zijn we nog een keer naar Lake Ohau gereden, hebben we een keer brownies gebakken en hebben Iris en ik de Pukaki Kettle Hole track nog een keer gelopen. Deze laatste walk hebben we ook in de zomer gelopen, met korte broeken, korte mouwen, een hoed tegen de zon, paarse bloemetjes... en deze keer met lange broeken, een jas en een dik pak sneeuw op de bergen😀.
Op donderdagavond zijn we uit eten geweest in Twizel met Amy en Simon, Nic en Megan. Als een soortvan afscheid, super lief❤. Het was heel erg gezellig en we hebben gigantisch veel gelachen. Het zijn echt de beste mensen om voor en mee te werken en het was geweldig om ze zo goed te leren kennen. Ze hebben er absoluut aan bijgedragen dat ik me zo thuis heb kunnen voelen in Twizel. Go BookTwizel😜.
Vrijdagavond zijn we naar Tekapo gereden om te schaatsen en zaterdag zijn we dan alsnog wezen skiën bij skifield Roundhill bij Tekapo. Allebei echt super leuk. Vanaf de skipiste konden we Mount Cook en Lake Tekapo zien. Het was erg mooi, en het skiën was geweldig😍. (Nieuwe foto's volgen nog🙈)

Foto’s

4 Reacties

  1. Hanneke:
    30 juni 2018
    Heey Marleen, wat heb je weer veel moois gezien, leuk om je verhaal weer te lezen. Goede reis terug en tot ziens in het lekkere, warme Nederland!
    Groetjes Hanneke
  2. Henny:
    30 juni 2018
    Hoi hoi lieverd
    Wat heb je weer een mooi verhaal geschreven al moest ik er wel lang opwachten😜😜maar ja aan al het moois komt een eind,het word nu tijd om je koffers in tepakken en je voor te bereiden op je ✈️✈️naar huis,DAAROM WENS IK JOU EEN HELE GOEDE✈️✈️✈️En hoop je snel te kunnen knuffelen in het mooie warme Nederland👋👋👋👋tot gauw! Henny
  3. Marina:
    1 juli 2018
    Gaaf om weer met je mee te leven/lezen! Goede reis en behouden aankomst in Nederland! Groet, ook namens Evert, Marina.
  4. Paps:
    1 juli 2018
    Mooi, mooi, mooi. Wat een schitterende foto's weer. Lieverd we kijken enorm uit naar je thuiskomst. Wat heb je een prachtige reis gemaakt en een fantastisch avontuur beleefd. ENORM, ENORM TROTS OP JE!!! Lieverd we zien elkaar dinsdag. Goede reis (GMG) Love you.