On the road again

Huuu na nog een week werken hebben we afscheid genomen van Twizel. We waren er wel echt klaar voor om verder te reizen maar afscheid nemen was wel even zwaar😢. We gaan Amy, Nic, Megan en onze collega's toch best wel erg missen. En Tiggy de hond van Amy uiteraard. En Twizel waarvan we alle straten uit ons hoofd kennen omdat we elke dag van huisje naar huisje reden. En de huisjes zelf, waarvan we in meeste geslapen hebben.
We hebben een hele goede tijd gehad in Twizel. Het is een leuk stadje in een super mooie omgeving. De mensen zijn echt top en het was geweldig dat we in huisjes mochten verblijven, met tv, soms wifi en soms zelfs een VAATWASSER. We hebben echt genoten en het voelde toch een beetje als thuis💕.
Na afscheid genomen te hebben, zijn we direct een flink stuk gaan rijden. Na 3 uur ofzo kwamen we aan bij een camping die in de bergen naast een rivier lag. De route was errug mooi. De volgende dag zijn we naar Dunedin gereden. Voor Nieuw Zeeland is dit best een grote stad. En voor mensen die net zes weken in een stadje als Twizel geleefd hebben, is het mega. Best wel even pittig zoveel mensen, verkeer en prikkels😜. En het feit dat Ed Sheeran zondag op zou treden hielp ook niet echt mee: het hele zuidereiland was hierover enigszins in rep en roer. We hebben even rondgelopen in Dunedin, wat best een leuke stad is, en zijn toen naar de kust gereden voor een wandeling.
De volgende dag zijn we verder naar het zuiden gereden. Eerst hebben we vanaf onze camping Nugget Point bezocht. Dit is een vuurtoren op een rots met daaromheen allemaal rotsen, nuggets, in de oceaan. Daarna zijn we onderweg nog twee keer gestopt voor een wandeling naar een waterval. Voor het eerst sinds lange tijd waren we weer in een echt 'Nieuw Zeeland' bos: een soort jungle. De tweede waterval die we bezochten was best wel heel erg vet en spectaculair. We zagen dat er mensen helemaal naar boven geklommen waren en besloten dat ook te doen. Geen idee hoe we dat overleefd hebben, maar we zijn er nog😀. Er liep een soort pad pretty much verticaal tussen de boomwortels enzo omhoog. 'I'm going on an adventure' feelings😉.
Na dit avontuur zijn we naar een camping vlakbij Curio Bay gereden. Ondanks dat we al vet veel gedaan hadden die dag was het helemaal nog niet laat. Dit was een beetje een tegenvaller want we waren best een beetje moe en best een beetje hongerig. Het was iets van vier uur op onze mobiels toen we erachter kwamen: volgens de auto was het al vijf uur. De tijd was verzet😂. Dat verklaarde waarom deze dag zo enorm lang leek te duren en waarom we 'zo vroeg' wakker waren die ochtend. Omdat de dag nog lang niet voorbij was en er niet echt iets te doen was op de campground, zijn we naar Slope Point gereden. Dit is het meest zuidelijke puntje van Nieuw Zeeland en iets in de 4000 km verwijderd van de zuidpool (Dit was te merken want het was KOUD). De oceaan, die we best wel een beetje gemist hadden in Twizel, was enorm ruig en super mooi😍. Maandag zijn we naar Curio Bay gereden. We hadden van aardig wat andere backpackers gehoord dat daar dolfijnen waren. En na een paar minuten over het strand gelopen te hebben, zagen we een paar hectordolfijnen net achter de branding zwemmen. Ondanks dat het best wel een beetje koud was, zijn we het water in gelopen om te kijken of ze naar ons toe zouden komen. Kennelijk hadden ze een slechte dag ofzo, want ze zwommen weg😢. Maar het was wel super vet om de kleine en de meest zeldzame dolfijnen ter wereld op een paar meter afstand van ons te zien zwemmen. We zijn vervolgens naar een vuurtoren gegaan waar een mega zeeleeuw op het strand lag te chillen. Na een tijdje kwam er een andere uit het water het strand op. Super leuke beesten😄.
Na al deze wildlife gespot te hebben, zijn we het binnenland ingereden richting het national park Fiordland met de wereldberoemde Milford Sound. We verbleven op een camping in Marapouri met superluxe douches, het was even alsof we weer in Twizel waren❤💔.
De volgende dag zijn we naar Te Anau gegaan met het plan wat saaie verplichte dingen te regelen in de bieb en op het postkantoor. Dit wilden we al een tijdje doen maar alles was dicht met Pasen. Vol goede moed gingen we naar de bieb: gesloten. Na een kleine zenuwinzinking gingen we door naar het postkantoor: gesloten. Doen ze in Nieuw Zeeland aan derde paasdag ofzo? Maar nee, het scheen een of andere nationale feestdag te zijn😶. Vooral van het postkantoor baalden we heel erg want we moesten daar nodig nieuwe km's kopen. We zitten al 1000 km (dat is veel) over onze km's. Dit is een heel verhaal om uit te leggen, maar het komt erop neer dat het niet goed is xD.
We besloten uiteindelijk maar echt aan de weg richting Milford Sound te beginnen. Een super mooie route met meerdere stop en fotowaardige plekjes. We hebben een track gelopen van zo'n tien kilometer langs de voet van een berg. De track liep door het jungleachtige bos en door de track liep hier en daar een beekje of waterval😀. We moesten een paar wiebelende hangbruggen over en wat opgedroogde enkelbrekende watervallen door. Zo af en toen kregen we een super mooi uitzicht op grote bergen met gletsjers. Het weer was perfect en we hebben echt genoten van de wandeling. Voldaan kwamen we na een uur of twee weer terug bij de auto.
Voor de volgende dag hadden we een boottocht in Milford Sound geboekt. Omdat een beetje een goedkope camping op een uur afstand was, moesten we vroeg opstaan. Toen we wakker werden regende het, net zoals het de hele nacht gedaan had. Een beetje depressief bouwden we snel de auto om en reden richting milford sound. Optimistisch als we zijn, zeiden we: 'met al die regen zijn de watervallen wel mooi groot' en 'het regent 'minder hard' dan net'. De grote watervallen klopten. Al na zo'n twintig minuten rijden kwamen we langs steile bergen waarover allemaal slierten water naar beneden stroomden. Toen we aankwamen bij de bootterminal regende het nog steeds gigantisch. Yaay. Gelukkig hadden we ons hier wel op ingesteld want het regent 200 dagen per jaar in Milford Sound🙆. Na een kwartiertje gevaren te hebben, stopte het met regenen😱. De kapitein vertelde dat er maar twee permanente watervallen zijn in Milford Sound. Vandaag waren er tientallen. Het was echt super mooi en we bleken achteraf heel erg veel geluk te hebben met het weer haha. De hele boottocht bleef het droog. Behalve toen we zo'n beetje onder een waterval heen gingen🙈. We hebben bijna de hele twee uur durende boottocht op het dek gestaan en genoten van de fjorden, watervallen en de keiharde wind #skydiveflashbacks.
Zodra we weer aankwamen, begon het te regenen. We zijn weer teruggereden naar Te Anau, waar het op slag weer zonnig was, en hebben daar dr saaie dingen geregeld die we de dag daarvoor uitgesteld hadden.
Omdat er niet zo heel veel wegen zijn op het Zuidereiland moesten we via Queentown en Wanaka naar de westkust. Het was super mooi weer toen we langs Queenstown reden en we besloten met de gondola naar boven te gaan. Wat ziet een stad er anders uit als de zon schijnt en de lucht blauw is haha. Toen we boven waren zijn we twee keer met de 'luge' naar beneden gegaan. Dit zijn karretjes waarmee je de berg afgaat, hilarisch😂. Na ons tweede bezoek aan Queenstown zijn we naar Arrowtown gereden. Een super lief klein stadje. Gisteren hebben we Roys Peak bij Wanaka beklommen. Dit is een berg van zo'n 1500 meter hoog. Na dik twee uur alleen maar naar boven lopen, kwamen we aan bij de top. Het was zwaar maar wel erg gaaf. Helaas was het weer nogal omgeslagen en stierf ik bijna van de kou toen we boven waren, terwijl we nog zweetten van de hitte toen we aan de wandeling begonnen. Gotta love New Zealand😜. Moe, koud en nat, maar hartstikke voldaan kwamen we na vier uur wandelen weer terug bij de auto. We zijn naar een hotelrestauranthostelcamping-iets gereden en konden hier lekker bij de open haard zitten. Vandaag hebben we paardgereden. Dat moet je dus nooit doen als je de dag daarvoor een berg hebt beklommen. De spierpijn is real. Maar ondanks de spierpijn was het paardrijden echt heel erg leuk. We reden door de bergen in een prachtige omgeving omhoog en stopten beneden bij het oudste hotel van Nieuw Zeeland. Net als vroeger: te paard😊. Na een korte pauze met een drankje in de zon, zijn we weer verder gereden. Stap, draf, galop en Tom's paard sprong, enigszins onverwacht, over een beekje😂. Na ongeveer 3,5 uur gereden te hebben, waren we weer terug. Een zere kont kon er ook nog wel bij😂 (maar het was het allemaal absoluut waard heur).