Let it snow

23 februari 2018 - Twizel, Nieuw-Zeeland

Na negen dagen gewerkt te hebben, hadden we twee dagen vrij. Op onze eerste vrije dag hebben we een beetje uitgeslapen in ons huisje. Na deze schoongemaakt te hebben zijn we naar de dichtstbijzijnde stad gereden met een grote supermarkt en the warehouse. Dit was bijna twee uur rijden. We hebben mega inkopen gedaan omdat de kleine supermarkt in Twizel nogal duur is. 's Avonds zijn we naar het strand gereden waar een 'yellow eyed pinguin colony' zou moeten zitten. We hebben 1 pinguin gezien. Gelukkig waren er zeehonden die ons een beetje troostten door de afwezigheid van de pinguins. Of zouden de zeehonden de oorzaak zijn van de weinige pinguins? #HappyFeet...
We hebben op een camping overnacht wat betekende dat we na een aantal dagen weer in de auto en tent moesten slapen. Na een paar nachten slecht geslapen te hebben, heb ik weer heerlijk geslapen in de auto😂. De volgende dag zijn we naar de Moeraki Boulders geweest. Dit zijn enorm ronde stenen op het strand, heel bijzonder. Maar omdat het er stikte van de chinezen waren wij al snel weer weg🙈. We zijn naar het centrum van Oamaru gereden en hebben het museum Steampunk HQ bezocht. Hier waren allemaal rare enge kunstvoorwerpen van steampunk. Wel erg gaaf. Er was een kamer, The Portal, met allemaal mooie lichtjes overal om ons heen, super vet.
Daarna zijn we weer naar 'huis' gereden. Twizel voelt inmiddels een beetje als thuis❤.
We moesten vijf dagen werken. Tijdens en na het werk hebben we regelmatig vers fruit geplukt😋. Na vijf dagen werk hadden we twee dagen vrij. De eerste dag regende het, bedankt tropische storm Gita😑. We hebben de hele dag een beetje in ons chille huisje gechilld: laptop, wifi, tekenen, verse appelpruimentaart bakken, Disneyfilm Tangled kijken. Dat soort dingen dus. We konden niet echt veel doen. Twizel is nogal klein, de dichtstbijzijnde bios is twee uur rijden maar daar hadden we waarschijnlijk niet eens kunnen komen door afgesloten wegen dankzij Gita.
De volgende ochtend deed ik de gordijnen open en de zon scheen recht in m'n gezicht. De lucht was na twee of drie dagen regen weer blauw😁. Boven op de bergen had het gesneeuwd en de normaal kale en bruinachtige bergen waren nu wit. Super mooi. We hebben ons fijne naar geurkaarsruikende huisje opgeruimd en schoongemaakt en zijn toen naar Mt. Cook gereden. Ja, alweer. Het koste nogal wat tijd en moeite om een parkeerplek te vinden. Het was best druk en een auto zonder stuurbekrachtiging hielp ook niet echt mee (ja er is altijd wat met de auto🙈).
Maar het is ons uiteindelijk gelukt heur. We hebben de Hooker Valley Track gelopen. Dit is een wandeling die 1,5 uur heen en 1,5 uur terug duurt. Een super mooie track. We kwamen over mooie bruggen met vette stellages😏 en we hadden een super mooi uitzicht op Mt. Cook. Er lag veel meer sneeuw op de bergen dan de vorige keer dat we bij Mt. Cook waren. Uiteindelijk kwamen we bij een meer, het eindpunt van de route. Een gletsjer eindigde in dit meer en er dreven grote ijsschotsen op het water. Daar moest natuurlijk even naartoe worden gezwommen. Een once in a lifetime ervaring (volgens onze baas omdat je doodvriest, maar de mensen die het voor ons deden kwamen er ook levend uit dus why not).
Het was koud. Letterlijk en figuurlijk adembenemend. En absoluut een once in a lifetime ervaring. Maar het was wel echt super mega vet.
De meeste mensen kwamen trouwens wel een beetje gewond uit het water, het ijs was nogal scherp. Gelukkig voelde je dat niet omdat je lichaam verdoofd was door de kou😇🙆. Het zonnetje scheen en na een kwartiertje gelopen te hebben hadden we het weer lekker warm. We liepen terug door de vallei, omringd door met sneeuwbedekte bergen. In de verte konden we Lake Pukaki zien. Errugh pretty.
Vandaag hebben we weer gewerkt. Tijdens het rijden van het ene naar het andere vakantiehuisje zien we nu steeds witte bergtoppen boven de huizen uitkomen, zo mooooooi😍.

Foto’s

4 Reacties

  1. Henny:
    23 februari 2018
    Wat heb je weer een prachtig verhaal geschreven en wat maak je veel mee zeg,zaten er geen enge vissen in dat water brrr moest er niet aandenken heb je alle tenen nog🙈jij daar in de korte broek wij hier met een dikke trui aan zo koud is het hier!
    Geniet nog lekker daar en kijk alweer uit naar je volgende verhaal,doei doei lieverd🙋‍♀️🙋‍♀️❤️
  2. Hanneke:
    23 februari 2018
    Wat heb je al weer veel gezien en beleefd. Leuk om weer te lezen!
    Groetjes van ons!
  3. Annemarie:
    23 februari 2018
    Wat een verhaal weer! Lief die pinguïn! Zijn je wonden weer geheeld? Veel liefs!
  4. Marina:
    24 februari 2018
    Gaaf om weer mee te mogen genieten op afstand! En wat een supermooie foto's ook via facebook!